Sad

naramdaman mo na yung literal na unti-unting bumibigat ang balikat mo pero wala ka naman binubuhat?

nararamdaman ko yun ngayon.

everybody's acting as if they own my time.

si sir, feeling yata eh stock room ako na pwedeng hingan ng mga supplies. -- ayaw niya magrequest ng kanya.

si papa, may pinapa-email. nangungulit. matigil na lang, sinabi ko na na OPO na-email ko na. demanding, nasabihan ko na na marami ako ginagawa, sana daw iprioritize ko yung sinasabi niya. kasi daw mas importante daw yun.

si mama, may inuutos din, nagpapa-email din, mali naman ang address. nabigay na niya ang tamang address pero ndi ko pa ulit nasesend.

si ma'am, palibhasa walang ginawa kung hindi mag-utos, feeling niya, wala ako ginagawa. siya pagod na pagod.. sa kauutos.

si EM, dami din utos, buti na lang, ndi masyado urgent. pwede pa bukas.

si PS, dadating na bukas, ndi ko pa rin nagagawa mga pinagagawa niya kasi inuna ko si Dr. EM.

Pun**ta! ano ba tingin nila sakin?!

pagod na po si jing-jing. very tired. wala man lang... hug. nobody cares.

me sad :(